Amazing AEC – อะเมซิ่งบรูไน

0
545

เคยไปเที่ยวบรูไนหรือเคยคิดจะไปเที่ยวบรูไนกันบ้างหรือเปล่าครับ? ถ้ายังลองอ่านบทความของผมวันนี้แล้วจะเปลี่ยนใจ

บรูไนเป็นประเทศสมาชิกอาเซียนของเราที่มีประชากรน้อยที่สุด หนังสือเกี่ยวกับบรูไนส่วนมากจะระบุว่าบรูไนมี ประชากรราวๆ 450,000 คน แต่คนบรูไนเองบอกกับผมว่า 450,000 คนนั่นรวมเอา “คนต่างชาติ” ที่มาทำงานในบรูไน 150,000 คนเอาไว้แล้ว ดังนั้นถ้านับเฉพาะคนบรูไนแท้ๆ ทั้งประเทศเขามีแค่ 300,000 คนเท่านั้นเอง

ด้วยความที่เป็นประเทศมุสลิมที่ค่อนข้างเข้มงวดเลยทำให้หลายคนคิดไปเองว่าอาหารการกินคงจะไม่อร่อย แต่ในความ เป็นจริงแล้วอาหารที่บรูไนมีให้เลือกหลากหลาย รสชาติอร่อยมากแถมราคาถูกกว่าบ้านเราอีกด้วย เรื่องอาหารสไตล์มุสลิม นั้นไม่ต้องพูดถึงมีให้เลือกมากมายหลายร้าน ผมลองทานหลายร้านรสชาติถูกปากคนไทยแน่นอน ที่น่าสนใจก็คือรัฐบาล เขามีศูนย์อาหารแบบโอเพ่นแอร์ จัดที่ให้พ่อค้าแม่ค้ามาขายปิ้งย่างทอดให้เห็นกันสดๆ น่าทานทุกร้านเลย แถมราคาก็ถูก มากๆ เอาไปว่าถือเงินไปสัก 100 นี่ทานกันอิ่มแปร้แถมใส่ถุงหิ้วกลับบ้านได้

ด้วยความที่รัฐบาลตั้งใจดูแลความเป็นอยู่ของคนบรูไน หวังให้ทานอิ่มอยู่สบาย บรูไนก็เลยมีร้านอาหารที่ขายอาหารใส่ห่อ แบบห่อละ 25 บาทราคาย่อมเยาว์แต่ใส่ข้าวเยอะและกับเยอะแบบ 25 บาทก็อิ่มได้ แถมร้านก็ตั้งอยู่กลางเมืองไปมาสะดวก สบายมากร้านนี้ชื่อ Nasi Katok MAMA ลองแวะไปซื้อทานดูได้ครับ

ก่อนเล่าถึงอาหารประเภทอื่นๆ ขอบอกเรื่องการใช้เงินในบรูไนเสียก่อน บรูไนนั้นมีเงินของเขาเองเรีบก “บรูไนดอลลาร์” โดยกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนให้เท่ากับ “สิงคโปร์ดอลลาร์” ตลอดเวลา ค่าเงินคิดแบบตัวเลขกลมๆก็ราวๆ 25 บาทต่อ 1 บรูไนดอลลาร์ ในบรูไนจึงยอมรับเงินสิงคโปร์เหมือนกับเป็นเงินของเขาเองใช้แทนกันได้เลย ดังนั้นเวลาไปเที่ยวบรูไน จะแลกเป็นเงินบรูไนหรือเงินสิงคโปร์ก็ได้ สะดวกเหมือนกันหมด ส่วนซิมโทรศัพท์ผมไปซื้อเอาที่สนามบินบรูไนราคา 625 บาทใช้ได้เป็นอาทิตย์ อินเตอร์เน็ตไวปรู๊ดปร๊าด

อาหารจีนแบบฮาลาลในบรูไนก็มีให้เลือกหลากหลาย ผมมีโอกาสได้ทานหลายร้านเลย พบว่าอาหารจีนที่นี่รสชาติจัดจ้าน อร่อยมาก โดยเฉพาะประเภทก๋วยเตี๋ยวผัด ข้าวผัด นั้นร้านห้องแถวข้างทางทุกร้านที่ผมไปลองชิมดูนั้นทำได้ดีอร่อยทุกร้าน ส่วนอาหารจีนประเภทซีฟู๊ดชั้นดีที่ผมไปลองชิมที่ร้าน “Seafood Neptunes” ในย่านเจอรูดง Jerudong นั้น คณะที่ไปกับผม คราวนี้ซึ่งเป็นนักชิมระดับเอก พอได้ทานเท่านั้นถึงกับออกปากว่าซีฟู๊ดในบรูไนนั้นอร่อยมากๆไม่แพ้ฮ่องกงเลยทีเดียว คนบรูไนนั้นกำลังซื้อเขามากกว่าคนไทย ดังนั้นเขาจึงทานกันแต่ของเป็นๆสดๆเท่านั้น กุ้งหอยปูปลานั้นยังเป็นๆอยู่ ทั้งนั้น ส่วนวิธีการปรุงก็ไม่แพ้ฮ่องกงเลยทีเดียว รสชาติก็ยอดเยี่ยม แต่ราคาถูกกว่าซีฟู๊ดเมืองไทยเสียอีก เวลาจะทายราคากันต้อง ใช้วิธีเอาราคาเมืองไทยตั้งแล้วแล้วคิดลดไป 20 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ถึงจะใกล้เคียง

อีกร้านที่สร้างความอะเมซิ่งให้ผมซึ่งชอบทานข้าวมันไก่เป็นอย่างมาก เพราะร้านข้าวมันไก่ไหหลำ Thien Thien ซึ่งเป็น ร้านห้องแถวสองคูหาอยู่ในย่านช็อปปิ้งกลางเมือง Gadong ของบรูไนนั้น ผมไปลองทานดูแล้วต้องบอกว่าไก่นั้นนุ่มมากๆ พอตักเข้าปากคำแรกถึงกับตกใจ ไก่นุ่มมากแถมน้ำซอสที่ราดไก่มาก็กลมกล่อม ข้าวมันก็หอมอร่อยซึ่งข้าวน่าจะนำเข้า มาจากเมืองไทย ส่วน้ำจิ้มนั้นที่นี่เขาทานกันแบบไหหลำแท้ๆ เพราะใช้นำจิ้มแบบ “น้ำส้มพริกตำ” สีออกแดงๆส้มๆ อร่อยแตกต่างไปจากน้ำจิ้มเต้าเจี้ยวแบบที่เมืองไทยชอบทานกัน ทานเสร็จทุกคนบอกว่า “เออนัก เซอกาลี” อาหาร อร่อยมาก

ใกล้ๆร้านข้าวมันไก่มีร้านอาหารทันสมัยชื่อร้าน Cheez Box ซึ่งมีอาหารตะวันตกและของหวานอร่อยๆหลายเมนู แต่ที่ผมไม่อยากให้พลาดสำหรับคอทุเรียนก็คือ “ไอศครีมทุเรียนมูซาคิง” ราคาตกถ้วยละ 100 บาทสูงไปนิดตาม ราคาทุเรียนมูซาคิงสุดยอดทุเรียนของมาเลเซีย ราคาหลักร้อยแต่ความอร่อยระดับพันเลยทีเดียว ผมรับประกัน

วันนี้เอาแค่เรียกน้ำย่อยอยากให้ไปเที่ยวบรูไนกันก่อน วันหลังจะมารีวิวแต่ละร้านแบบละเอียดอีกทีครับ

[smartslider3 slider="9"]